SOUND-COMMINICATION
Sound, like words, can say all kinds of things, but often with greater clarity. The way something is pronounced can give more meaning to the word in the sound with which it is presented.
The most striking example I grew up with is a father who would have liked to become a musician.
This soon turned out to refer not only to musical compositions, but especially to the way my father could tell stories.
And this may have happened even though my father didn't really notice it at first.
He especially wanted to become the very best musician in the Netherlands, but unfortunately that never worked out.
Yet he did his best and even took lessons from a very famous flutist named Peter van Munster. He suddenly had to adopt a completely different attitude.
I have never believed in such a way of completely changing.
You play with the inside of your heart and just do it as beautifully as possible! And much more, not really for me.
And moreover: behind the urge to be the very best, I believe there is also a certain anti-noise that you then produce.
That is why my father has fortunately always remained a second flutist, and also a substitute principal flutist.
Of course I still know the name of the first flutist by heart.
Because this flutist was of course very important to my father. That flutist was called Leon Bendien. He was the first flutist in the orchestra. And my father was often able to fill in for him.
GELUID COMMUNICATIE
Geluid kan, net als woorden, allerlei dingen zeggen, maar vaak met grotere helderheid. De manier waarop iets wordt uitgesproken kan meer betekenis geven aan het woord in de klank waarmee het wordt gepresenteerd.
Het meest sprekende voorbeeld waarmee ik ben opgegroeid is een vader die graag muzikant had willen worden.
Dit bleek al snel niet alleen te verwijzen naar muzikale composities, maar vooral naar de manier waarop mijn vader verhalen kon vertellen.
En dit kan gebeurd zijn, ook al merkte mijn vader het eerst niet echt op.
Hij wilde vooral de allerbeste muzikant van Nederland worden, maar dat is helaas nooit gelukt.
Toch deed hij zijn best en nam zelfs les van een zeer beroemde fluitist genaamd Peter van Munster. Hij moest plotseling een heel andere houding aannemen.
Ik heb nooit in zo’n manier van compleet veranderen geloofd.
Je speelt met de binnenkant van je hart en doet het gewoon zo mooi mogelijk! En nog veel meer, niet echt voor mij.
En bovendien: achter de drang om de allerbeste te zijn, schuilt volgens mij ook een bepaalde anti-ruis die je dan voortbrengt.
Daarom is mijn vader gelukkig altijd tweede fluitist gebleven, en tevens plaatsvervangend solofluitist.
Natuurlijk ken ik de naam van de eerste fluitist nog uit mijn hoofd.
Want deze fluitist was natuurlijk heel belangrijk voor mijn vader. Die fluitist heette Leon Bendien. Hij was de eerste fluitist in het orkest. En mijn vader kon vaak voor hem invallen.
Create Your Own Website With JouwWeb